Het kan gebeuren … BAM, een goed idee. Na wat uitdenken kom je op een voor jou geniale benaming. Zo overkomt het ons soms (zie theJurists Europe), maar onze klanten nog vaker. Bon, je wil jouw idee ook digitaal uitwerken en zoekt naar een passende domeinnaam waardoor het onmiddellijk duidelijk is wie je bent of wat je doet. Resultaat: het ene voorstel al iets unieker dan het andere, maar telkens bots je op hetzelfde probleem … iemand was jou voor.
Op zich valt dat te begrijpen. Domeinnamen worden nu eenmaal geregistreerd volgens het First Come First Serve-principe zodat het systeem toch eerlijk en werkbaar blijft. En toch heb ik er moeite mee want telkens ik mijn geniale domeinnaam ingeef, kom ik uit bij iets of iemand die helemaal geen baat heeft bij deze website. Het gebruik van de website blijft dan ook meestal beperkt tot een loutere doorverwijspagina, absoluut onnuttig voor de eigenaar maar vooral frustrerend voor zij die er wel een zinvolle invulling aan kunnen geven. Het probleem heeft zelfs al een naam gekregen; Domain squating.
Als je vervolgens na wat zoekwerk bij de werkelijke eigenaar uitkomt, komt de spreekwoordelijke aap uit de mouw. Ja, uiteraard is deze domeinnaam te koop. “Juristenkantoor zeg je? (denkt: goed geld) Ah, dan weet u goed genoeg dat ik deze domeinnaam niet gratis kan overdragen, kijk maar naar het potentieel dat je er kan uithalen. Laten we het op een prijsje gooien, voor €5000 is hij helemaal van jou.” Een behoorlijk lachwekkend bedrag als je weet dat je meer geld uitgeeft aan enkele pintjes op café dan aan een domeinnaam-registratie. Soit, jammer genoeg denkt de squater niet enkel zo in geval van juristenkantoren, maar wel bij eenieder die een belang kan aantonen voor een domeinnaam waarbij wat mogelijks enkele duiten te rapen vallen.
Aangezien we niet van plan zijn om toe te geven aan chantage, gebruiken we onze sterktes om de domeinnaam alsnog in handen te krijgen. Tijd om onze kennis en ervaring in ICT-recht in te schakelen. We gaan na of er aan de voorwaarden voldaan is om een overdracht van de domeinnaam af te dwingen, maar komen al snel tot de conclusie dat deze geen grond voor discussie laten. De domeinnaamhouder mag geen enkel legitiem belang ten aanzien van de domeinnaam hebben en moet handelen om een derde te schaden of er een ongerechtvaardigd voordeel uit halen.
De eigenaar kan zich dus perfect verweren door te beweren dat hij niemand kwaad doet met de huidige invulling die hij aan de website geeft. Alleen in de weinige gevallen waarbij het overduidelijk is dat men een website gebruikt om te freeriden op de reputatie van een op moment van registratie reeds bekend of beschermd merk, beschikt men over een redelijke slaagkans. Het feit dat er in 2013 slechts 36 geschillen rond domeinnamen door de geschillenprocedure behandeld werden, duidt de ernst van de problematiek alleen maar aan. Want weet dat er nog duizenden domeinnamen momenteel in de handen van squaters liggen te wachten op een jonge ondernemer die niet anders zal kunnen dan te betalen.
Omdat de nieuwe generieke extensies voor de deur staan, zoals de .vlaanderen en .brussel domeinnamen, wordt het dan ook hoog tijd voor de bevoegde instanties (lees DNS voor België en SIDN voor Nederland) om een systeem uit te werken die onnuttige registraties filtert. Zorg voor een vlottere geschillenregeling, neem sneller actie bij de overduidelijke gevallen van squatting, kortom zorg er voor dat ons internet een nuttige bron van informatie wordt en niet een verzameling van voorrechten op ongebruikte websites. Help ons het internet heroveren want het is uiteindelijk niet aan de afperser om te bepalen wie recht heeft op een bepaalde domeinnaam.
Van onze klanten krijgen wij steeds vaker de vraag of ze aan de hand van hun opgebouwde rechten (denk aan merkenrecht of handelsnaam) een bepaalde domeinnaam kunnen opeisen. Vanuit onze positie als juristen is het vaak frustrerend te moeten vaststellen dat we hieraan weinig kunnen doen, precies omdat de wettelijke gronden zo eng zijn gedefinieerd. Gelukkig kunnen wij dankzij onze ervaring vaak genoeg overtuigingskracht aan boord leggen om tot een constructieve oplossing te komen, maar toch wordt ons rechtsgevoel in deze vaak aangetast.
Deze bijdrage werd geschreven door ICT-jurist Quinten Seghers.
