Het was de afgelopen week een groot thema in het Vlaamse nieuws: de Orde der Geneesheren gaf artsen overal te lande het advies geen vriendschapsverzoeken van patiënten op Facebook te aanvaarden. Nog liever had de Orde der Geneesheren dat artsen in het gehele wegbleven van het satanische platform. Te modern?
Net als het recht, is ook de geneeskunde een aloude (en uiteraard levensbelangrijke) sector. Het verschil met het recht is dat de geneeskunde wel al de vruchten plukt van de technologische evolutie. De mogelijkheden van artsen en specialisten tegenwoordig zijn zo ongelooflijk groot, niet alleen omdat hun kennis steeds verder rijkt, maar ook omdat ze op een optimale manier gebruik maken van technologische hoogstandjes.
Je zou dus denken dat de geneeskundige sector, en zeker de beleidsmakers binnen die sector, de technologische evolutie in haar geheel omarmen, en proberen elke bedreiging die nieuwe technologieën met zich meebrengen om te zetten in kansen. Niet dus. Deze week riep de Orde der Geneesheren haar artsen op weg te blijven van (patiënten op) Facebook. Nochtans is Facebook potentieel een gedroomd communicatiemiddel voor professioneel gebruik, ook voor artsen.
Uiteraard veronderstelt het professioneel gebruik van sociale media, zeker voor artsen, wel een aantal cruciale voorwaarden. Ik zou zelf ook geen enkele arts aanraden patiënten toe te voegen op zijn (of haar) persoonlijk profiel. Wel kan het bevorderlijk zijn een Facebook-pagina aan te maken voor de artsenpraktijk. Niet om via dit kanaal patiënten te ronselen uiteraard, dit is (terecht) verboden door de deontologie waar geneesheren zich moeten aan houden. Wel om te informeren en te communiceren met patiënten.
Facebook neemt in onze samenleving ontegensprekelijk een steeds belangrijkere plaats in. Het wordt steeds vaker gebruikt als communicatiemiddel en informatiekanaal, waarom zou het dan niet mogen worden geïmplementeerd in de verhouding tussen geneesheer en patiënt?
Enkele weken geleden brak paniek uit in Vlaanderen nadat een meisje was overleden aan de griep. Ik kan me voorstellen dat vele dokters toen tientallen telefoons van bezorgde ouders hebben gekregen. Zou het niet makkelijk geweest zijn als de huisarts op dat moment op zijn Facebook-pagina had kunnen posten dat er geen reden tot paniek was? Dan waren de vele telefoons er wellicht niet gekomen. Zou het niet makkelijk zijn als ik de spreekuren van mijn arts op zijn Facebook-pagina kon nalezen?
Het spreekt voor zich dat met een krachtige tool als Facebook voorzichtig dient te worden omgesprongen. Zo is het belangrijk een onderscheid te maken tussen een persoonlijk profiel en een professioneel profiel. Dit onderscheid wordt echter heel eenvoudig gemaakt op Facebook, met name door het verschil tussen een profiel en een pagina.
Ik vind het alvast zonde dat de Orde der Geneesheren haar artsen heeft opgeroepen niet mee te evolueren met een van de belangrijkste maatschappelijke evoluties van de laatste decennia. Ik ben er echter van overtuigd dat er vele artsen zijn die Facebook wèl omarmen, en er op een heel verstandige manier gebruik van maken.
Voor Facebook kan de vergelijking gemaakt worden met dynamiet. Dynamiet werd ontwikkeld voor een heel nobel (!) doeleind, als er verstandig mee werd omgesprongen was het een fantastische tool. Indien het echter in de verkeerde handel viel, of verkeerd werd gebruikt, konden de gevolgen erg negatief zijn. Moet het gebruik van dynamiet voor de juiste doeleinden daarom afgeraden worden? Wellicht niet.
Deze opinie werd geschreven door Karel-Jan Vercruysse en vertegenwoordigt niet noodzakelijk het standpunt van het kantoor.
Meer weten over professioneel gebruik van sociale media? Karel-Jan geeft veelvuldig lezingen omtrent dit thema. Contacteer hem: kj@dejuristen.be
