Gotta GAS ‘em all!

16 augustus 2016 | IT-recht, Software

#

Het succes van Pokémon Go is bijna ongekend. Zowel jong als oud en alles ertussenin zijn in de ban van het spel. Dagelijks krijgen we via sociale media, radio en zelfs televisie berichten over de applicatie van Niantic. Soms gaat het over tips en tricks, soms over massahysterie bij het spotten van een zeldzame Pokémon, maar soms ook over de overlast die het spel teweegbrengt.

Op die manier is Pokémon Go ook populair geworden bij de arm der wet. In de beginfase leek men zich geen zorgen te maken over de kuddes mensen die op Pokémon gaan jagen. Nu de populariteit bijna haar hoogtepunt heeft bereikt, is het echter duidelijk dat de openbare orde verstoord kan worden als men (ik zou zeggen: mensen ipv het anonieme ‘men’) in massa Pokémon gaat (gaan) jagen op populaire plaatsen. Het is immers inherent aan het spel dat mensen samentroepen op toeristische trekpleisters. Dit (dat) wordt door sommigen ervaren als verstoring van de rust. Denk maar aan de stad Brugge die boetes uitschrijft voor het achterlaten van afval.

De Pokémon-boete

Het voorgaande is een toepassing van de GAS-wet, die volledig terecht is. Het heeft wel een nieuw fenomeen in het leven geroepen, namelijk de Pokémon-boete. De politie heeft zich echter niet beperkt tot die ene boete, maar wil nu een nieuwe Pokémon-boete uitschrijven.

Hiervoor maken ze gebruik van een creatieve interpretatie van de Wegcode om GAS-boetes te kunnen opleggen aan Pokémon Go-jagers als deze onoplettend en onvoorzichtig zijn tijdens het jagen. De politie beroept zich hiervoor op artikel 7.2 van de Wegcode dat stelt:

“De weggebruikers moeten zich zo gedragen op de openbare weg dat ze geen hinder of gevaar veroorzaken voor de andere weggebruikers, hierin begrepen het personeel dat aan het werk is voor het onderhoud van de wegen en de uitrusting langs de weg, de diensten voor toezicht en de prioritaire voertuigen.”

Dat is een behoorlijk rechtlijnige bepaling. De vraag die hier openblijft, is wat is hinder of gevaar veroorzaken voor andere weggebruikers? Een algemene interpretatie is logischerwijs dat men zich gedraagt op een manier waarop een andere gebruiker van de openbare weg niet langer op een veilige manier door het verkeer kan.

Arbitrair? 

We hebben allemaal wel de filmpjes op Youtube en andere socialmediakanalen gezien waarop een massa mensen te zien is die hysterisch rondlopen om een zeldzame Pokémon te vangen, zoals bijvoorbeeld in Central Park. Dergelijke situaties zijn echter zeer uitzonderlijk, maar wel een duidelijk voorbeeld van hinder en gevaar. Kan dit echter ook gezegd worden van de Pokémon Go-jager die even niet oplet waar hij wandelt bij het vangen van die vervelende Zubat?

De bepaling lijkt te breed om zonder meer toe te gaan passen. Het lijkt een handige kunstgreep om een situatie aan te pakken die als vervelend ervaren kan worden, maar daarom niet gevaarlijk of in strijd met de wet. Dit kan leiden tot arbitraire boetes, waarvoor GAS-boetes tegenwoordig ook bekend staan bij de algemene bevolking.

Waarom arbitrair? De wet, met al haar tekortkomingen, is erop gericht om uniform van toepassing te zijn op iedereen. Ze is er niet om een bepaalde groep te gaan bestraffen omdat ze ‘verdorie weer heel het voetpad versperren met hun idioot spelletje’. Ikzelf ben een product van de jaren ’90 en ben opgegroeid in een wijk waar kinderen toen massaal op straat speelden. Wat doe je met een groepje 10-jarigen die gebruikmaken van de openbare weg om de classico na te bootsen? Mini-Messi en mini-Ronaldo zijn immers even veel overtreder als de sporadische Pokémon Go-gebruiker die zich niet enkel beperkt tot het voetpad. Moeten zij ook hun spaarvarken kapot slaan om de GAS-boete te betalen?

Er is echter nog een ander probleem bij het uitschrijven van dergelijke boetes. Pokémon Go is een spel dat gespeeld wordt op de smartphone. De smartphone is er niet gekomen omwille van Pokémon Go, maar omgekeerd. Toegegeven, tegenwoordig zie je vaker mensen met de smartphone in aanslag over straat lopen, maar je kan niet stellen dat voor de lancering van Pokémon Go iedereen braafjes zijn smartphone op zak hield tot hij op een veilige plaats was om een bericht of foto te versturen.

Met andere woorden, de Pokémon-jager wordt geviseerd voor het gebruik van zijn smartphone. Op verschillende nieuwskanalen is het volgende te lezen: “Wie zo in de ban is van zijn smartphone dat hij zonder kijken de straat oversteekt, auto’s hindert of fietsers omverloopt, kan dus onmiddellijk een proces-verbaal krijgen. De agent moet in zijn pv wel duidelijk beschrijven waaruit de hinder precies bestond. Wie enkel een sms’je verstuurt of even op het internet surft terwijl hij op het trottoir wandelt, riskeert geen boete’.

Ik, als jurist, heb mijn bedenkingen bij de conclusie van deze twee stellingen. Ze hebben immers niet met elkaar te maken. Ik ga volledig akkoord met de stelling dat men geen fietsers mag omverlopen of het verkeer hinderen door gebruik van de smartphone. Wel te verstaan, ELK gebruik van de smartphone. Ik durf er zelfs nog verder in gaan, zelfs zonder smartphone!

Ten tweede, de agent bestraft enkel wie Pokémon Go speelt, op het trottoir. Dat is niet enkel arbitrair, maar ook onlogisch. Als je er in slaagt om het verkeer te hinderen of fietsers omver te lopen terwijl je op het trottoir wandelt, beschik je volgens mij over duistere krachten.

Winter is coming

Laat ons het volgende stellen. Bepaling 7.2 van de Wegcode is een duidelijke en nodige bepaling. Het verkeer mag immers niet gehinderd worden. Elke voetganger die het verkeer stoort door een inbreuk te maken op de Wegcode dient gesanctioneerd te worden. Om dit te koppelen aan een nieuw spelletje, is niet enkel beperkend ten opzichte van de wet, maar ook arbitrair en in strijd met het gelijkheidsbeginsel. Dus weg met de Pokémon-boete en noem het gewoon, zoals het hoort, een boete voor inbreuk op de Wegcode.

En dan nog een kleine opmerking: wees wat tolerant en geduldig. Dit is een hype, geen blijvend fenomeen. Voor we het weten, is het weer tijd voor Ash en Misty om naar school te gaan en kort daarna is het te koud om nog buiten Pokémon te gaan vangen. Live and let live.

 Deze bijdrage werd geschreven door head of legal Jan-Willem Lust, fervent Pokémon-jager

Onze diensten

Information Technology

Intellectuele Eigendom

Privacy

e-Compliance